Hong Kong - Phnom Phen

Hey allemaal,
deze keer wat sneller nieuw bericht want als je op reis bent gebeurt er altijd heel veel nieuws. Afgelopen vrijdag ben ik uit Hong Kong vertrokken. Nadat ik mijn koffer bij een Nederlander heb afgeleverd die zo vriendelijk was erop te passen terwijl ik op reis ben, ben ik richting Cambodja gegaan. Aangezien het goedkoper was om via Macau te vliegen, met een overstap in Bangkok, heb ik alleen voor dat stuk al 6 stempels in de wacht gesleept. Ik vloog met Thai Air Asia, de Aziatische tegenhanger van RyanAir en Easyjet. Alleen is het nog net iets krapper en vechten ze hier als dollen voor een plek in het vliegtuig (in de rij staan doen Chinezen tenslotte helaas nog steeds niet aan, ondanks pogingen vanuit Beijing om mensen dat wel aan te leren ivm de Olympische Spelen van volgend jaar). Ik had gelukkig een plekje aan het raam kunnen bemachtigen naast een Chinees en een monnik. Zeer interessante buren moet ik zeggen. Die Chinees vond het uitzicht ook interessant en kwam daardoor wel erg ver mijn kant op geleund. Persoonlijke ruimte is iets wat ze niet kennen geloof ik. Maar het uitzicht was dan ook erg speciaal want in dit gebied onweert het vaak en hard, en dat kun je vanuit het vliegtuig heeeel mooi zien. En ik als trouwe fan van onweer en vliegen vind dat natuurlijk helemaal fantastisch. De monnik was ook een apart figuur. Uiteraard was hij kaal, maar had op een of andere manier overal allemaal patronen met littekens. Op z'n hoofd en op z'n armen. Allemaal kleine rondjes in buddhismetekens. Ik hoopte maar dat we hier niet met een extremist te maken hadden en dat bleek gelukkig ook niet zo te zijn. In Bangkok aangekomen (waar ze trouwens uiterst streng zijn aan de grens), moest ik gedurende de nacht wachten op mijn vlucht die pas om 7 uur 's ochtends weer vertrok. Ik heb geprobeerd op het vliegveld te slapen met mijn armen om mijn backpack geslagen. Ik heb natuurlijk voor geen meter geslapen op die knoelharde stoelen. Dat ze de hele nacht lang ook nog eens aan een of andere pagode liepen te sleutelen wilde natuurlijk niet helpen. Dus ik heb goed rond kunnen kijken. Het stikt er werkelijk van de Westerlingen, er zijn er veel meer dan in Hong Kong. Vooral dikke bierbuikige mannen van over de 40 met jonge mooie, opgetutte Thaise meisjes. Nou iedereen ziet meteen dat daar iets niet klopt. En de rest was voornamelijk backpackers. Rond 5 uur kwamen Sarah en Eva (twee Oostenrijkers die al eerder klaar waren met tentamens en een paar dagen in Bangkok hadden doorgebracht), op het vliegveld aan. Samen zijn we naar Phnom Phen gevlogen. Het is hier zoals ik al dacht ontzettend arm. Het lijkt alsof niets georganiseerd is (vooral het verkeer gaat nergens over), afval schijnt niet zo naar omgekeken te worden, maar de tempels en de paleizen van de royal family zien er prachtig uit. Verder is het hier ontzettend heet. En daar ben ik toch niet helemaal voor gebouwd. Het mat me ontzettend af, dus je kunt niet zo heel veel doen.
Gisteren hebben we een tuktuktour gedaan langs een paar must-see's in Phnom Phen. Zo was er the royal Palace, een of andere tempel en de killing fields. In de jaren 70 is hier een groot deel van de bevolking, vooral geschoolde mensen, gemarteld, verkracht, vermoord en weet ik veel wat voor gruwel nog meer. Dus de omgeving licht vol met massagraven. Eentje ervan is een monument geworden en daar hebben we een tour gekregen van een omverstaanbare Cambodja-er, Cambodjanees, Cambodjer, of weet ik veel hoe dat heet. Hij leidde ons langs een 17 verdiepingen hoge toren vol met schedels. Hij wees ons even aan dat deze met een bamboestok vermoord was, en die met een bijl op zn hoofd was gemept, en dat ze de babies gewoon op een groot mes rijgen, en hij vertelde hierover alsof ie aan het vertellen was hoe gezellig hij was wezen stappen gisteren. Om het geheel nog vreemder te maken hing er een ontzettende (tropische) donderwolk boven he gebied en het begon op de terugweg dan ook enorm te regenen. Terug in ons fantastische guesthouse (de bedden zijn heeerlijk, en ze hebben hier ook gewone WC's), hebben lekker warm gedouched en in het guesthouse gegeten. Helaas is Sarah een beetje ziekjes geworden en die is vandaag thuisgebleven. Dus Eva en ik gingen samen op pad. We dachten een beetje rond te lopen en te kijken wat we tegenkwamen. Op de eerste plaats kwamen we tegen dat hier eigenlijk geen mens loopt. Iedereen scootert, tuktukt, en in kleinere hoeveelheden met de fiets. We zijn naar de central market geweest (een enorme overdekte markt). Ze verkopen er vanalles, kleding, groente&Fruit, vlees, vis, heel veel boeken (Ze hebben zelfs Headway), en nog veel meer. Alles is nep uiteraard, en heel goedkoop. Het probleem echter is, dat ik geen geld heb. Ik met mn ABN-AMRO wereldpas scheen in Cambodja niet te kunnen pinnen. Na heeel lang zoeken hebben we dan toch een pinautomaat gevonden die mij geld wilde geven en toen heb ik met Eva van onze vers-van-de-pers-US$ eens lekker uitgebreid gelunchd. In de middag zijn we nog naar the National Museum geweest wat niet zo heel erg indrukwekkend was. En nu is het het einde van de middag en schuilen we in ons hostel voor de zon. En werken we allebei ons website-je bij. Morgen gaan we weer verder de stad verkennen en daarna door naar de volgende stop. Daarover later meer.

Succes allemaal met tentamens en Bachelor Thesissen afmaken.
xx Annick