Beijing welcomes you!

Nimen hao!
Na mijn laatste bericht ben ik nu alweer 3 vluchten verder en ik weet niet hoeveel kilometers. In Vietnam was mijn verjaardag ontzettend saai. Ik was helemaal in mn uppie en mijn medereizigers kwamen des avonds pas en die waren helemaal kapot van de lange reis. Maar ik had wel allemaal hele lieve berichtjes en mailtjes van superveel mensen gekregen en dat vond ik echt geweldig!!Heel erg bedankt daarvoor! Toen ik die avond Hege (Noorwegen) en Michael (Denemarken) aankwamen was het natuurlijk al meteen een stuk gezelliger want ik was niet meer alleen. En we hadden natuurlijk veel te vertellen want we waren alledrie ergens anders geweest in de weken daarvoor. De dag daarna hebben we een beetje Hanoi verkend. Zo zijn we naar het mausoleum van Ho Chi Minh geweest.Je staat eerst anderhalf uur in de rij (en Vietnamezen weten netzoals Chinezen niet wat in de rij staan is en lopen zonder enige schaamte zo aan je voorbij), en dan loop je in 15 seconden met je armen naast je lichaam en mondje toe langs een glazen kist met daarin naar het schijnt Ho Chi Minh erin. Er zijn echter geruchten dat het een wassen beeld is. Ik ben er nog niet helemaal uit wat ik moet geloven.
Daarna hebben we een beetje marktjes bezocht, wat tempels bekeken en de volgende 8 dagen volgeplanned en naar het waterpoppentheater. De volgende dag zijn we toen naar Sapa vertrokken. Dat was een nachttrein vanuit Hanoi naar de bergen in het Noorden. We zouden daar een hike van twee dagen doen en de nacht doorbrengen in een huisje in een dorp tussen de rijstterrassen. Voor de duidelijkheid, een rijstterras is een rijstterras, maar deze waren niet hetzelfde als die in de Philipijnen. Bovendien regende het pijpenstelen en dat maakte het pad erg glad, dus het was een ontzettend zware hike. We waren dus helemaal kapot toen we bij dat huisje aankwamen. Het was wel allemaal erg mooi, maar het is moeilijk dat te waarderen als je iedere 5 meter in een smerige modderpoel valt. Helaas is het een erg toeristisch gebied waardoor de lokale bevolking eigenlijk alleen nog maar geld van je wilt. Ze laten je niet met rust totdat je iets van ze koopt. Heel vervelend is dat, want ik hoef niet zo nodig bij iedere souvenirkraam wat mee te nemen.
Na 2 dagen daar te zijn geweest zijn we naar Cat ba Island gegaan. Dat is aan de Vietnamese kust en het is daar allemachtig prachtig! Misschien dat menigeen onder jullie de naam Halong Bay kennen. Het is een karstlandschap in zee (allemaal kleine rotseilandjes) met strandjes, koraal, grotten en mooi weer :). Het grootste eiland is Cat Ba en dat is bewoond. Daar hebben we een dag een beetje gerelaxed en gewacht op 4 andere Noren. Toen zijn we samen met z'n 7-en op een boot door dat prachtige landschap gaan varen voor 2 dagen. Lekker eten, lekker zonnen, beetje kletsen, beetje kaarten, beetje lezen, beetje zwemmen, snorkelen, van het uitzicht genieten. Kortom: HEERLIJK! Oh ja, ik heb ook nog even wat Noors geleerd aangezien ik met allemaal Noren op een boot zat was dat onvermijdelijk. Twee prachtige dagen. Daarna hebben we gewoon een beetje aan het strand op Cat Ba Island gelegen. De 24ste was mijn vlucht vanuit Hanoi terug naar Hong Kong. Toen heb ik de Noren (en de Deen ook natuurlijk) gedag gezegd en ben terug naar Hanoi gegaan. Ik vloog via Bangkok naar Macau en dan de boot naar Hong Kong. (voor de mensen met fantastische geografische kennis: het was inderdaad niet korter, maar wel goedkoper dan direct vliegen.) Ik had in Bangkok 1 uur en 20 minuten om over te stappen (inclusief douane en koffer ophalen en opnieuw inchecken) en dat was nogal krapjes. Maar ik was niet de enige. Ik kwam een gezellige Frans-sprekend koppel tegen. maar een van die twee sprak wel heel langzaam Frans (voor een Fransoos). Mijn vermoeden klopte, het was stiekem een Australier, maar hij had een Franse vriend en hij probeerde altijd Frans tegen hem te spreken. Dus in het vliegtuig hebben we samen gezellig over Frankrijk en Hong Kong en Vietnam gebabbeld en toen was ik eigenlijk heel snel in Hong Kong. Daar heb ik bij Claire kunnen overnachten terwijl ik 1 dag de tijd had om wat dingen in Hong Kong te regelen voordat ik naar Beijing vertrok. Zo ben ik weer even naar de HKUST campus gegaan, met een mede-exchanger die daar nu stage loopt gelunched, mijn koffer opgehaald en ik heb mezelf getrakteerd op een Nintendo DS (als verjaardagscadeau :D). De 26ste ben ik toen met mijn hele handel naar Beijing vertrokken. Het was een heel gedoe om daar te komen maar rond middernacht had ik dan eindelijk een kamer en een bed. Ik was erg moe en heb dan ook de eerste paar dagen iedere vrije minuut liggen slapen. Mijn roommate Alina is Duits en is 17. Ik zie haar buiten onze kamer eigenlijk niet. Ik ben meer met de andere mensen die hetzelfde programma als ik doen. Dat is een zeer gevarieerd gezelschap moet ik zeggen. Ontzettend grappig wel hoor! Zo zijn we wezen karaoke-en, op stap uiteraard en we lunchen vaak samen. Ook ben ik met 3 van hen (en nog 11 anderen) afgelopen weekend naar Binnen-Mongolie geweest. Supertrip was dat. Het gezelschap was zo mogelijk nog gevarieerder en we hebben eigenlijk niet zo heel veel gedaan, maar wel ontzettend veel lol gehad. En het was goed even weg te zijn uit de vervuiling en drukte van Beijing. Josh houd erg van fotografie en heeft dan ook bijna het hele weekend z'n camera voor zn gezicht gehad. Eerst is dat een beetje ongemakkelijk als iemand de hele tijd foto's loopt te maken, maar je went er aan en dat is het eigenlijk wel grappig. Hij heeft van heel veel dingen uit allerhande posities foto's lopen maken en hij fungeerde dus eigenlijk als onze persoonlijke paparazzo. En hij had eigenlijk van iedereen wel een foto te pakken waar diegene ontzettend als zichzelf opstond. Of in ieder geval, dat de foto weergaf hoe die persoon tijdens deze reis was. Dus we zijn allemaal heel blij met onze paparazzo want het zijn mooie foto's en we hoeven zelf niet de hele tijd met onze camera's te slepen!
Zie voor een selectie uit zijn album www.qobontimay.mijnalbums.nl het Mongolie-album (ik hoop dat ik de foto's geupload krijg met deze ubertrage computer).

Dat was ie weer voor voorlopig. Wellicht is het jullie opgevallen dat ik nog niets over Beijing gezegd heb, maar daar heb ik eigenlijk ook nog geen fluit van gezien, behalve onze eigen campus en het gebied eromheen. Voor zover vind ik Beijing niet bijzonder mooi. Kan absoluut niet tippen aan Hong Kong :D. Het is allemaal erg vies (vooral de WC's), en al dat gespuug van die Chinezen en andere nare gewoontes bevallen me niet zo goed. Maar langzaamaan wen je eraan en stoor je je daar niet meer zo aan. Ik ga de komende tijd proberen wat meer van Beijing te zien en zal jullie dan uitgebreid berichten over de stad en de voortgang van de voorbereidingen voor de Olympische Spelen (werkelijk alles staat hier in de steigers!)

gruessli!!
zaijian
xx, Annick